De olifanten zijn ons gunstig gezint..

7day Northern Adventure , zaterdag 31 augustus (+/-300km):

Opstaan om 6 uur en na het afbreken van de tenten en het kamp om 7 uur op pad. Op weg naar twee dagen Etosha National Park, een bezoek waar ik echt ontzettend naar uit kijk. Het staat (mede) bekend om de grootste olifanten van Afrika en zijn hoeveelheid aan wild dus kom maar op! En mijn verwachtingen zullen volop worden bewaarheid..

Na een lange tocht richting Etosha en diverse stops onderweg komen we op ons eerste kamp aan, Namutoni Camp. (Het kamp kreeg al rap na onze aankomst bezoek van een groep mangoesten dat, onderwijl druk met elkaar communicerend, op zoek was naar open tenten voor lekkere hapjes. ’s Avonds en ‘s nacht was het één groot pretpark voor jakhalzen, deze zijn inmiddels zo brutaal en gewend aan mensen dat je flink je best moet doen ze van je plekje weg te houden.) Een erg mooie plek om onze tenten op te zetten en lekker rustig aan te doen, pas later gaan we onze eerste gamedrive doen domweg omdat op het heetst van de dag de meeste dieren toch beschutting zoeken of hijgend ergens in de schaduw liggen. Tijd voor het bijwerken van ons blog (zonder het te kunnen posten want er is geen internetverbinding..), wat lezen of gewoon een beetje kletsen, dan wel weer in de schaduw want vandaag is het weer bloedheet.

Bij het kamp is een “waterhole” waar we gelijk na aankomst een bezoekje aan brengen en al direct de eerste keer staan daar twee kanjers van olifantenstieren te genieten van het groen en het water.. Joke moest een traantje laten van ontroering, mijn mond viel als altijd open van verwondering en ontzag, en de jonge meiden van onze groep, Marie en Laura uit Duitsland, raakten sprakeloos en knepen elkaars handen bijna fijn. Het is en blijft een overweldigende ervaring, wat een lijven, wat een power maar ook direct, wat een kwetsbaarheid..

Nog nagenietend van deze ervaring vertrekken we om 4 uur op onze eerste gamedrive door Etosha. Wat een enorme oppervlakte, wat een ruimte! Ongelooflijk, ik weet niet hoe lang je hier rond kunt rijden voordat je het hele park door bent.. We zien van alles wat, of moet ik zeggen van alles veel: Kudu, springbok, blauwe wildebeest of gnoe, giraffes, hyena’s, zebra’s, steenbok, zwarte neushoorns (dus mijn magnificant six is compleet), leeuwen (hoewel slechts in de verte), struisvogels en olifanten, heel veel olifanten…

Het was het einde van de dag, het begon al donker te worden en we waren op weg terug naar het kamp. Maar dan brengt Milner ons nog langs een plas waar op dat moment tientallen olifanten al aan het genieten zijn van het water en in de verte komen er nog meer, en nog meer (uiteindelijk zijn het er zeker vijftig).. Ze blijven maar komen. Wat een schouwspel, al die jonge kalfjes soms tussen het rumoer en de pret even drinken bij mama, de ouderen trompetterend van genot, zwemmende en duikende olifanten.. als je daar niet van onder de indruk raakt en een brok van in je keel krijgt .. Dat is weer zo’n moment dat je denkt, wat zijn we toch een bofkonten! En wat fijn dat onze (bof)konten niet zo groot zijn als die van de olifanten dus nog weer een extra momentje van geluk..

Helaas moeten we voor donker het park uit zijn dus we moeten dit schouwspel verlaten hoewel niemand daar echt zin in heeft.. Maar we komen terug want tenslotte is dit pas dag 1!

7day Northern Adventure , zondag 1 september:

De klok is vannacht verzet van winter naar zomertijd en omdat Milner er geen rekening mee had gehouden dat zijn telefoon automatisch de goede tijd aan neemt komt hij ons om 4.30 uur wekken i.p.v. 5.30 uur…. Mag ik u hartelijk danken :-)! Enfin, als we dan toch al wakker zijn dan maar gewoon eruit dan hoeven we ons niet te haasten en hebben we lekker veel tijd. De laatste twee uit onze groep, een ouder stel uit Engeland is weer zwaar aan de mopper. Is een beetje een gewoonte van ze, maar daar laat niemand zich door beïnvloeden. Sterker nog, wij worden er met z’n allen enkel baldadiger van. Deze dag wordt één grote gamedrive want dwars door het park gaan we naar onze volgende slaapplaats, Okaukuejo Camp. Nog niet zo lang onderweg stuiten we wederom op een behoorlijk grote groep olifanten, ze komen ons tegemoet en steken voor de wagen de weg over. Milner zegt dat hij het niet eerder heeft meegemaakt, twee keer achter elkaar zo’n encounter maar ik denk stiekem; ik weet wel hoe dat komt, Joke en Babs zijn hier met een missie en zij komen ons daarom even welkom heten..

We stoppen bij Halali Camp, ook wel het midden kamp genoemd, om te lunchen maar niet zonder ook daar een bezoek te brengen aan de waterhole waar enkele kudus zich tegoed doen aan een lekker slokje. En daar ontmoeten we ook James weer, onze Ierse reisgenoot tijdens de 3daagse tour. We wisselen snel emailadressen uit want hij heeft veel reiservaring mede in Kenya en Oeganda, enkele van de landen die ik volgend jaar wil bezoeken, en hij kan me dus goede tips geven betreffende plaatsen die je niet mag missen of juist moet vermijden. Dan gaan we verder westwaarts en stoppen nog even voor op de immens grote Etosha Pan voor een leuk fotomoment en reizen door, ons onderweg voortdurend verbazend over het aantal dieren dat we tegen komen..

Okaukuejo Camp is mooi maar nog mooier is… de plas, het waterhole! ’s Avonds met oranje lampen zacht verlicht is dat een prachtige plek om rustig op een bankje te zitten en te wachten tot er wild komt drinken. Met gezette tijden gaan we even langs om te kijken of er iets te zien is, Joke en ik hebben er voornamelijk neushorens en giraffes gezien en wat ander klein wild als springbok. De leeuwen hebben we enkel gehoord of als schaduw in de nacht voorbij zien komen.. Heel jammer want ik had graag een troep leeuwen zien drinken, maar dit is de natuur en die laat zich niet dwingen.

Tegen einde middag gaan we weer een gamedrive doen waar we wederom getrakteerd worden op de diverse diersoorten. Je zou denken dat je ze wel een keer beu wordt maar dat is bij ons in geen geval, iedere keer is het weer genieten geblazen. Bij een grote mooie waterplas komen we aangereden en zien daar een grote olifantstier staan. Muisstil staat hij, heel lichtgrijs van de opgedroogde modder waarin hij zich gewenteld heeft.. zo stil dat Joke denkt dat het een standbeeld is en druk haar best doet dat nepding niet op de foto te krijgen. Lachen, gieren, brullen dus weer. De stier wordt omringd door tientallen springbokjes, wildebeesten en zebra’s, werkelijk een prachtig zicht!

Na weer een heerlijk bushdiner gaan we lekker douchen en nog maar net afgedroogd komt Kaleb me roepen; Babs, er zijn leeuwen bij de waterhole! Snel aankleden dus en op weg maar inmiddels is het pikkedonker en hebben de leeuwen zich buiten het licht teruggetrokken en horen we ze enkel nog wat mopperen vanwege een mislukte aanval..

* ‘s ochtend bij het ontbijt horen we dat er om 3 uur, 7 leeuwen met gevangen prooi te zien zijn geweest. Hadden we nu toch maar met slaapzak de hele nacht daar doorgebracht….